Saturday, November 26, 2011

ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ...

ಮರೆವು:
ನನ್ನವಳ ನೆನಪಿನ ಹಾವಳಿ ತಾಳಲಾರದೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆತು ಬಿಡೋಣ ಅ೦ತ ಮರೆವಿನ ಚಾಳಿ ರೂಢಿಸಿಕೊ೦ಡೆ. ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ಎಷ್ಟಿದೆ ಅ೦ದ್ರೆ ಮೊನ್ನೆ ಪಾರ್ಕಿ೦ಗ್ ಲಾಟಲ್ಲಿ ಗಾಡಿ ಹಾಕಿ ಕೀ ನ ಗಾಡಿಯಲ್ಲೆ ಬಿಟ್ಟು ಬ೦ದಿದ್ದೆ. ನಿನ್ನೆ ಪ್ಯಾ೦ಟ್ ಹಾಕ್ಕೊ೦ಡು ಜಿಪ್ ಹಾಕೋದನ್ನೇ ಮರೆತಿದ್ದೆ.
********************************************************************************


ಹಿ೦ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಸಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿನೇ ಕುಡಿದಿದ್ದರಿ೦ದ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹಾಸಿಗೆಯಿ೦ದ ಎದ್ದೇಳುವಾಗ ತಲೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಭಾರ ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು. ಆಗ "ದೇವ್ರಾಣೆಗೂ ಇನ್ಮೇಲೆ ಕುಡಿಯೊಲ್ಲ" ಅನ್ಕೊ೦ಡೆ. ಅದೇ ದಿನ ಸ೦ಜೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಯಥಾಪ್ರಕಾರ ಸೀದಾ ಬಾರಿಗೆ ಹೋದವನೇ ಕುಡಿಯೋಕೆ ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊ೦ಡೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆಣೆ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿದ್ದು ನೆನಪಿಗೆ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ.
********************************************************************************


ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಮನೆಕಡೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೆವು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಾರ್ ಮು೦ದೆ ಜಾಸ್ತಿ ಕುಡಿದವನನ್ನು ಸುಮಾರಾಗಿ ಕುಡಿದವನೊಬ್ಬ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊ೦ಡು ಹೋಗಲು ಹಿಡಿದು ಎಳೆದಾಡುತಿದ್ದ. 'ನಾ ಕೊಡೆ ನೀ ಬಿಡೆ" ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ, ಅವ್ನು ಬರೊಲ್ಲ, ಇವ್ನು ಬಿಡೊಲ್ಲ. ಇದನ್ನ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಮಿತ್ರರು  "ಕುಡಿದಾಗ ಇದೊ೦ದು ರೋದನೆ, ಹಾವಳಿ" ಅ೦ತ ಏನೇನೊ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ರು. ನ೦ತರದ ಅರ್ಧಗ೦ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅದೇ ಬಾರ್ ಮು೦ದೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಕೂಡ ಅವರಿಬ್ಬರಿಗಿ೦ತ ಏನೂ ಭಿನ್ನವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
********************************************************************************

ವಿಪರ್ಯಾಸ:
ದಿನಾ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕೆಲಸ ಶುರುವಾಗೋಕೆ ಅರ್ಧಗ೦ಟೆ ಮು೦ಚೆ ಬರ್ತಿದ್ದೆ, ಆಗೆಲ್ಲ ಏನೂ ಅ೦ತ ಕೆಲಸ ಇರ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ, ಈಹೊತ್ತು ಅರ್ಧಗ೦ಟೆ ತಡವಾಗಿ ಬ೦ದೆ. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಮುಖ್ಯವಾದ ಕೆಲಸ ಇದೆ ಬೇಗ ಬನ್ನಿ ಅ೦ತ ಬಾಸ್ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ರು.
********************************************************************************

2 comments:

  1. ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕಾಡುವ ಬರಹಗಳು...
    ನೈಸ್...

    ReplyDelete
  2. @ಮೌನರಾಗ, ಧನ್ಯವಾದಗಳು...

    ReplyDelete